ทำให้ร่างกายของคุณเคลื่อนไหวเพื่อเบรกในโรคพาร์กินสันในระยะเริ่มแรกการศึกษากล่าว

การศึกษาใหม่ชี้ให้เห็นว่าผู้ที่เป็นโรคพาร์กินสันในระยะเริ่มต้นที่ออกกำลังกายปานกลาง 1-2 ชั่วโมงเป็นประจำสัปดาห์ละสองครั้ง เช่น การเดินหรือทำสวน อาจมีปัญหาในการทรงตัว การเดิน และทำกิจกรรมประจำวันน้อยลงในภายหลัง

นักวิจัยพบว่าผู้ที่ออกกำลังกายเป็นประจำเกิน 5 ปี จะทำการทดสอบความรู้ความเข้าใจได้ดีกว่า และมีความก้าวหน้าของโรคช้าลงในหลายด้าน

“ผลลัพธ์ของเราน่าตื่นเต้น

 เพราะพวกเขาแนะนำว่าไม่เคยสายเกินไปสำหรับคนที่เป็นโรคพาร์กินสันที่จะเริ่มโปรแกรมการออกกำลังกายเพื่อปรับปรุงหลักสูตรของโรค” ผู้เขียนศึกษา Kazuto Tsukita, MD จากมหาวิทยาลัยเกียวโตในญี่ปุ่นและสมาชิกของ American Academy of Neurology “นั่นเป็นเพราะเราพบว่าการชะลอการลุกลามของโรค คนที่เป็นโรคพาร์กินสันต้องรักษาโปรแกรมการออกกำลังกายนั้นสำคัญกว่าการเคลื่อนไหวในช่วงเริ่มต้นของโรค”

การศึกษานี้ศึกษาผู้ป่วย 237 คนที่เป็นโรคพาร์กินสันในระยะเริ่มต้น พวกเขามีอายุเฉลี่ย 63 ปีและตามด้วยนักวิจัยนานถึงหกปี

ระดับการออกกำลังกายของผู้เข้าร่วมในช่วงเริ่มต้นของการศึกษาถูกกำหนดโดยใช้แบบสอบถามที่วัดเวลาและความเข้มข้นในช่วงสัปดาห์ก่อนหน้าของกิจกรรมยามว่าง เช่น การเดินและขี่จักรยาน กิจกรรมในครัวเรือนเช่นการทำสวน

กิจกรรมการประกอบอาชีพเช่นการดูแลผู้อื่น

การทดสอบความรู้ความเข้าใจทั่วไปใช้เพื่อวัดทักษะทางวาจาและความจำของผู้คน และเวลาที่ใช้ในการทำงานทางจิตให้เสร็จ

ลองดู: ตอนนี้กาแฟเชื่อมโยงกับการลดความเสี่ยงของการเจ็บป่วยมากมาย รวมถึงโรคตับ พาร์กินสัน มะเร็งผิวหนัง หรือแม้แต่การฆ่าตัวตาย

นักวิจัยพบว่าระดับการออกกำลังกายของผู้คนในช่วงเริ่มต้นของการศึกษาไม่เกี่ยวข้องกับความก้าวหน้าของพาร์กินสันในภายหลัง แต่พวกเขาพบว่าการออกกำลังกายเมื่อเวลาผ่านไปมีความสำคัญมากกว่า

ผู้ที่ออกกำลังกายระดับปานกลางถึงหนักอย่างน้อย 4 ชั่วโมงต่อสัปดาห์ เช่น การเดินหรือเต้นรำ การทรงตัวลดลงช้าลงและเดินในอีก 5 ปีต่อมา เมื่อเทียบกับผู้ที่ไม่ได้ออกกำลังกายมากนัก

ที่เกี่ยวข้อง

นักเคมีค้นหาการรักษาแบบใหม่สำหรับโรคอัลไซเมอร์และพาร์กินสันที่ปกป้องเซลล์สมองจากแผ่นอะไมลอยด์

นักวิจัยใช้การทดสอบทั่วไปเพื่อประเมินอาการของโรคพาร์กินสันของแต่ละคนในระดับศูนย์ถึงสี่ โดยคะแนนที่สูงกว่าบ่งชี้ถึงความบกพร่องที่รุนแรงมากขึ้น ผู้ที่ออกกำลังกายระดับปานกลางถึงออกกำลังหนักต่ำกว่าค่าเฉลี่ย หรือน้อยกว่าหนึ่งถึงสองชั่วโมง สัปดาห์ละครั้งหรือสองครั้ง เพิ่มขึ้นจากคะแนนเฉลี่ย 1.4 เป็น 3.7 ในช่วงหกปี เมื่อเปรียบเทียบกับผู้ที่ออกกำลังกายระดับปานกลางถึงหนักเกินค่าเฉลี่ย ซึ่งโดยเฉลี่ยแล้วเพิ่มขึ้นจากคะแนน 1.4 เป็น 3.0 ในช่วงเวลานั้น

นักวิจัยทดสอบความรู้ความเข้าใจคนหนึ่งใช้แบบทดสอบกระดาษและดินสอทั่วไปเพื่อวัดความเร็วในการประมวลผลทางจิต การทดสอบให้ผู้เข้าร่วม 90 วินาทีในการจับคู่ตัวเลขกับรูปทรงเรขาคณิตและมีคะแนนสูงสุด 110

ผู้คนที่ทำงานน้อยกว่า 15.5 ชั่วโมงต่อสัปดาห์โดยเฉลี่ย ลดลงจาก 44 เป็น 40 ในการทดสอบหกปีต่อมา เมื่อเปรียบเทียบกับการลดลงโดยเฉลี่ยจากคะแนน 44 เป็น 43 สำหรับผู้ที่ทำงานมากกว่า 15.5 ชั่วโมงในช่วงเวลาเดียวกัน

มากกว่า: เรื่องราวสร้างแรงบันดาลใจของจิตรกรพาร์กินสันที่ในที่สุดก็ทำตามความฝันของเขา

“แม้ว่ายาจะช่วยให้ผู้ป่วยพาร์กินสันบรรเทาอาการได้บ้าง

 แต่ก็ไม่ได้แสดงให้เห็นว่าสามารถชะลอการลุกลามของโรคได้” ซึกิตะกล่าว “เราพบว่าการออกกำลังกายเป็นประจำ รวมถึงงานบ้านและการออกกำลังกายระดับปานกลาง อาจช่วยให้โรคดีขึ้นได้ในระยะยาว สิ่งที่ดีที่สุดคือการออกกำลังกายมีต้นทุนต่ำและมีผลข้างเคียงน้อย”

การศึกษาไม่ได้พิสูจน์ว่าการรักษาโปรแกรมการออกกำลังกายจะทำให้ผลของโรคพาร์กินสันล่าช้า แสดงเฉพาะความสัมพันธ์

ข้อจำกัดของการศึกษาที่ตีพิมพ์ในNeurologyปี 2022คือระดับกิจกรรมได้รับการรายงานด้วยตนเองและอาจไม่ถูกต้อง

Credit : แทงบอลออนไลน์