ล็อคดาวน์ทำงาน นั่นคือหลักฐานจากหลายประเทศในขณะนี้ รวมทั้งออสเตรเลีย เพื่อให้แม่นยำยิ่งขึ้น การล็อกดาวน์จะลดอัตราการแพร่พันธุ์ที่มีประสิทธิภาพของไวรัสจนถึงจุดที่ต่ำกว่า 1 ซึ่งหมายความว่าโดยเฉลี่ยแล้วผู้ติดเชื้อแต่ละคนจะแพร่เชื้อไปยังผู้อื่นน้อยกว่าหนึ่งคน ตราบใดที่ยังเป็นเช่นนี้ จำนวนผู้ป่วยรายใหม่จะลดลงเรื่อยๆ ดังที่เราได้เห็นในตอนนี้ ตามที่มีการอ้างว่าเป็นกรณีในประเทศจีน จำนวนผู้ติดเชื้ออาจเข้าใกล้ศูนย์
ตอนนี้ดูเหมือนชัดเจนว่ากลยุทธ์ที่ดีที่สุดคือ (ใกล้) การกำจัด ผลักดัน
จำนวนผู้ติดเชื้อให้เหลือ (หรือใกล้) ศูนย์ และป้องกันการกลับเป็นซ้ำ ตามที่ เกร็ก ฮันท์รัฐมนตรีสาธารณสุขเพิ่งเสนอแนะ ถึงเวลาแล้วที่จะต้องคิดถึงการควบคุมที่ผ่อนคลาย คำถามเหล่านี้ต้องการความร่วมมือระหว่างนักระบาดวิทยา นักเศรษฐศาสตร์ และนักสังคมศาสตร์อื่นๆ
ปัญหาคือหนึ่งในการวิเคราะห์ต้นทุนผลประโยชน์: มาตรการใดที่สามารถผ่อนปรนได้อย่างน้อยต้นทุนในแง่ของอัตราการขยายพันธุ์ที่เพิ่มขึ้นเมื่อเทียบกับผลประโยชน์ที่การผ่อนคลายจะเกิดขึ้น
นักระบาดวิทยามีความเชี่ยวชาญในการตอบคำถามแรก (เช่นเดียวกับที่สามารถตอบได้ด้วยหลักฐานที่จำกัดมาก) นักเศรษฐศาสตร์และนักสังคมศาสตร์มีความเชี่ยวชาญในการตอบคำถามที่สอง
กรณีที่เหมาะสมที่สุดจะเกิดขึ้นหากเราสามารถยืนยันได้ว่าไวรัสถูกกำจัดจนหมดสิ้นแล้วในออสเตรเลีย (หรือในรัฐใดรัฐหนึ่ง) จากนั้น หากผู้เข้ามาใหม่ทั้งหมดอยู่ภายใต้การกักกันที่เข้มงวด เราสามารถยกเลิกข้อจำกัดทั้งหมดได้ ยกเว้นข้อจำกัดที่สมเหตุสมผลด้วยเหตุผลอื่น (การสนับสนุน/กำหนดให้มีการล้างมือเป็นตัวอย่างที่ชัดเจน)
ในกรณีที่ไม่มีการทดสอบอย่างครอบคลุม แม้ว่าจำนวนเคสใหม่จะลดลงเหลือศูนย์ แต่ก็ยากที่จะแน่ใจว่าไม่มีเคสที่ยังไม่ได้นับ และจะใช้เวลาสักระยะก่อนที่เคสใหม่จะถึงศูนย์
ดังนั้น เราจำเป็นต้องพิจารณาว่าเราควรยกเลิกข้อจำกัดใดบ้าง ภายใต้ข้อจำกัดที่อัตราการแพร่พันธุ์ยังต่ำกว่าหนึ่ง หมายความว่าการระบาดที่ตรวจไม่พบจะมลายหายไปในที่สุด ขั้นตอนแรกคือการระบุข้อจำกัดที่กำหนดต้นทุนมากที่สุดโดยให้ผลประโยชน์น้อยที่สุดในแง่ของการลดการผลิตซ้ำ
ความเสี่ยงที่เลวร้ายที่สุดของการแพร่กระจายของโรคเกิดขึ้นเมื่อคน
ที่ไม่เกี่ยวข้องจำนวนมากอยู่ใกล้กันเป็นเวลานาน เรือสำราญเป็นกรณีร้ายแรงที่เกือบทุกคนสามารถติดเชื้อได้ การแข่งขันกีฬาและการประชุมหมู่นั้นถือเป็นตัวอย่างที่รุนแรงน้อยกว่า แต่ก็ยังเป็นอันตราย
แต่อย่างน้อยจากหลักฐานโดยสังเขปและโดยสัญชาตญาณที่เรามี ข้อจำกัดทางสังคมที่เป็นภาระมากที่สุดคือข้อจำกัดที่ขัดขวางการรวมตัวที่เกี่ยวข้องกับจำนวนครอบครัวและเพื่อนสนิทจำนวนเล็กน้อย การชุมนุมดังกล่าวมีความเสี่ยงน้อยกว่ากลุ่มใหญ่ที่มีเครือข่ายสังคมกระจายตัวมากกว่า
เมื่อพิจารณาถึงประโยชน์มหาศาลจากการผ่อนปรนข้อจำกัดเหล่านี้และต้นทุนต่ำในแง่ของการแพร่พันธุ์ของโรค สิ่งเหล่านี้จึงดูเหมือนเป็นตัวเลือกที่ชัดเจนสำหรับการผ่อนปรนในระยะแรก
เมื่อหันไปที่กิจกรรมทางเศรษฐกิจ ค่าใช้จ่ายในการจำกัดกิจกรรมที่เกี่ยวข้องกับการติดต่อส่วนบุคคลนั้นขึ้นอยู่กับความพร้อมใช้งานของสิ่งทดแทนการจัดส่งระยะไกลอย่างมาก
เห็นได้ชัดว่างานในสำนักงานทุกประเภทสามารถทำได้จากระยะไกล ต้นทุนที่เกี่ยวข้องกับประสิทธิภาพที่ลดลงและการผิดพลาดที่มากขึ้นจะถูกชดเชยด้วยการลดลงของต้นทุนการเดินทาง เป็นไปได้โดยสิ้นเชิงที่ผลประโยชน์ของพนักงานที่ให้ความสำคัญกับค่าใช้จ่ายในการเดินทางมากกว่าค่าใช้จ่ายสำหรับหัวหน้าที่พบว่าการควบคุมดูแลยากขึ้น (และเพื่อนร่วมงานที่ชื่นชอบการติดต่อทางสังคมในที่ทำงาน)
ในทางกลับกัน ดังที่มีการกล่าวเยาะเย้ยอย่างมาก ไม่มีทางที่จะตัดผมจากระยะ 1.5 เมตร นั่นไม่ใช่เหตุผลที่ดีที่จะกันพวกเขาออกจากการล็อกดาวน์ (การตัดผมสามารถเลื่อนออกไปได้อย่างง่ายดาย) แต่ก็ทำให้พวกเขาเป็นตัวเลือกที่ดีสำหรับการผ่อนคลายในภายหลัง
หากการตัดสินใจสามารถย้อนกลับได้ง่ายด้วยต้นทุนที่ค่อนข้างต่ำ การตัดสินใจนั้นจะมี “มูลค่าทางเลือก” เมื่อเทียบกับการตัดสินใจที่ไม่สามารถย้อนกลับได้อย่างมีประสิทธิภาพ นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมการล็อกดาวน์แต่เนิ่นๆ จึงสมเหตุสมผล แทนที่จะรอดูว่าไวรัสจะแพร่ระบาดหรือไม่
การปิดโรงเรียนเป็นตัวอย่างที่มีค่าตัวเลือกที่เกี่ยวข้อง หากเราเปิดโรงเรียนอีกครั้ง การปิดอีกครั้งจะมีค่าใช้จ่ายสูง
ดังนั้น ก่อนเปิดโรงเรียนอีกครั้ง เราจำเป็นต้องตรวจสอบให้แน่ใจว่ามีสิ่งอำนวยความสะดวกที่จำเป็นทั้งหมดสำหรับการล้างมือและมาตรการด้านสุขภาพอื่นๆ และมีการทดสอบที่เพียงพอเพื่อตรวจหาการติดเชื้อก่อนที่จะแพร่ระบาด
หนึ่งจุดสุดท้าย นอกเหนือจากการล็อกดาวน์แล้ว สิ่งหนึ่งที่แสดงให้เห็นว่าได้ผลดีคือการทดสอบ ยิ่งเราสามารถทดสอบผู้คนได้มากเท่าไหร่ เราก็ยิ่งเรียนรู้เกี่ยวกับการระบาดที่อาจเกิดขึ้นได้เร็วเท่านั้น และสามารถจับคู่ข้อจำกัดอย่างใกล้ชิดกับระดับภัยคุกคามได้มากขึ้น
